● Пешгирии зӯроварии ногузир аз ҷониби бемор ё ҳамчун вокуниш ба зӯроварии фаврии идоранашаванда, бо ихтилоли равонӣ, ки хатари ҷиддӣ ба амнияти бемор ё дигарон дорад.
● Танҳо вақте ки чораҳои алтернативии камтар маҳдудкунанда бесамар ё номуносиб буданд ва дар он ҷое, ки ихтилоли рафтор ба бемор ё дигарон хатари ҷиддӣ ва ногузир оварда мерасонад.
● Маҳдудият ба таври истисно ҳамчун чораи охирин, барои як муддати маҳдуд ва ба таври қатъӣ зарурӣ, пас аз арзёбии бемор ва танҳо дар заминаи ҷудошавӣ нишон дода мешавад.
● Ин тадбир аз ҷиҳати клиникӣ комилан асоснок аст.