Ҳангоми ҷарроҳӣ беморон бояд қисман ё пурра дар як мавқеъ ором нигоҳ дошта шаванд.Бо назардошти хусусиятҳои ҷисмонӣ ва зичӣ, позиционерҳо метавонанд ба сатҳи бадан мутобиқ шаванд ва ба бемор дар мизи ҷарроҳӣ кӯмак расонанд.
Бемор дар утоқи ҷарроҳӣ ҳеҷ дардро ҳис намекунад ва қодир нест, ки нороҳатии ҳангоми тағирёбии постуралӣ ва ҳама дардҳое, ки аз мавқеи ниҳоӣ ба вуҷуд омадааст, ки ӯ бояд соатҳо таҳаммул кунад, муошират кунад.Аз ин рӯ, зарур аст, ки бемор дар роҳи дуруст ҷойгир карда шавад.